سهل‌انگاری به عنوان الگوی زندگی تعریف می‌شود که از طریق رفتار ناکارآمد در موقعیت تصمیم‌گیری، تنظیم اولویت‌ها، برنامه‌ریزی و اجرای برنامه در یک یا بیشتر موقعیت‌های زندگی مشخص می‌شود و منبع آشفتگی شخصی تلقی می‌گردد ( فاران، 2004). همچنین سهل‌انگاری به معنای مشکل داشتن در زمینه شروع یا تمام کردن کارهاست یا یه معنای ساده‌تر کار امروز را به فردا انداختن است.

پرسشنامه سهل‌انگاری اجتماعی توسط صفاری‌نیا (1389) و براساس نظریه‌های مرتبط با سهل‌انگاری و با استفاده از پرسشنامه‌های متعددی که سهل‌انگاری را در ابعاد گوناگون فردی، تحصیلی، شغلی- سازمانی و اجتماعی می‌سنجند، طراحی شده است.

خصوصیات این پرسشنامه