مراد از روحیه این است که کارکنان سازمان تشویق و ترغیب شوند تا با دلگرمی به کار بپردازند. برای حصول به این هدف، بر مدیر لازم است که موقعیت کارکنان سازمان را تشخیص دهد، کار آنان را بازرسی کند و کیفیت کار آنان را بسنجد. بدین طریق، برای کارکنان اهمیت و تأثیر کارشان در پیشبرد هدف سازمان محل کارشان معلوم می‌شود و به ادامه کار اثربخش ادامه می‌دهند. هر چند بازرسی از کار کارکنان، در ایجاد روحیه آنان الزامی است، ولی کافی نیست. بنابراین، جهت تکمیل آن لازم است مدیر، کارکنان دقیق و کاری را مورد تشویق قرار دهد و در صورت امکان، آنان را با پاداش‌های مادی و چون ارتقای شغلی، تشویق کند (بارن‌یارد، 1996).

نایلی به نقل از جیمز هووئه (1363) در کتاب مدیریت مدارس، روحیه را کنشی از متغیرهای عقلانیت، همانندی و تعلق می‌داند. از دیدگاه وی، برای روحیه سه عامل عقلانیت، همانندی و تعلق در نظر گرفته شده است