این پرسشنامه توسط صفاری‌نیا و توکلی (1389) و براساس پرسشنامه اضطراب حالت-صفت اشپیلبرگر (STAI) طراحی شده است. پرسشنامه مذکور، پس از ساخته شدن، از نظر مفهومی و دقت بکارگیری کلمات معادل و جمله‌بندی مناسب توسط چند تن از متخصصان روان‌شناسی مورد مقایسه و بازبینی قرار گرفته است. این پرسشنامه بر روی 321 زن و مرد (131 زن و 190 مرد) مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران اجرا شده است.

این پرسشنامه که از نوع مداد- کاغذی و خودگزارش‌دهی است، مشتمل بر 20 گویه می‌باشد. نمره‌گذاری گویه‌ها براساس مقیاس لیکرت سه درجه‌ای به صورت «اغلب= 2»، «گاهی= 1» و «هرگز= 0» انجام می‌شود.

خصوصیات این پرسشنامه